مرجع خبری رئال مادرید : 85 سال پیش ، آلفردو دی استفانو لائولیه ، بزرگترین بازیکن تاریخ 109 ساله رئال مادرید و به زعم خیلی ها ، بهترین بازیکن تاریخ فوتبال دنیا ، پا به جهان گشود . امروز ، این اسطوره آرژانتینی امروز در کنار دوستان و خانواده خویش ، 85 سالگی خود را به عنوان مدیر افتخاری رئال مادرید و تاثیرگذار ترین بازیکن تاریخ باشگاه ، جشن خواهد گرفت .

دی استفانو ، نقش بسزایی در بهبود چشمگیر رئال مادرید در دو سوم دهه پنجاه و سالها بعد از آن داشت . یعنی از همان زمانی که رئال مادرید روند رو به رشد خود را برای رسیدن به عنوان بهترین باشگاه قرن بیستم آغاز کرد .
با وجود قد کوتاهش ، از همان زمان شروع به تاجگذاری در اسپانیا و اروپا کرد و به همراه سانتیاگو برنابئوی جاه طلب ، رئال مادرید را به بهترین در جهان مبدل کرد . دی استفانو ، لیدر واقعی بهترین خط حمله تاریخ که از کوپا  ، پوشکاش و خنتو تشکیل می شد ، بود .
تاثیر دی استفانو در رئال مادرید دیروز و امروز ، گریز ناپذیر است . نه تنها به خاطر یازده سال فوق العاده خود درون زمین (بین 1953 تا 1964) ، بلکه به خاطر دو دهه بعدش که به عنوان مربی در دو مقطع کوتاه به تیم اضافه شد (در اولین دوره ، پدرخوانده گروه معروف کرکس ها به شمار می رفت) و همین طور از سال 2000 که تصویری موثر را در بدنه رئال مادرید به عنوان مدیر افتخاری باشگاه حک نمود . چه در زمینه خرید ها (اولین حرکت موثرش را در مراسم معارفه فیگو صورت داد) یا در زمینه حضور در کنار قهرمانی ها و موفقیت های بزرگ باشگاه . کمتر روزی بوده که این اسطوره بی بدیل ، در مراسم اتحادیه پیشکسوتان در برنابئو حاضر نباشد ...

لیدر
دی استفانو توسط مطبوعات فرانسه به علت  توانایی های که در حضور در خط دفاع ، ، کنترل بازی و حمله کردن داشت ، لقب " حاضر در همه جا " را گرفته بود . خودش در مورد خاطراتی که از حضور در رئال مادرید دارد ، می گوید :" برای دو سال آمدم ، در نهایت چهار ساله امضا کردم و حالا پنجاه سال است که در این باشگاه هستم (دقیقا 57 سال و 10 روز ) . نمی توانم گلایه ای داشته باشم . "

رکورد تاریخی
آمار دی استفانو و قهرمانی هایش ، افسانه ملموسی است که از تمامی حد و مرزها فراتر می رود و آنها را می توان قله فوتبال دانست .علاوه بر دو قهرمانی لیگ که با ریور پلاته برد ، سه قهرمانی در کلمبیا با میوناریوس (و یک کوپا) ، عملکردش در رئال مادرید ، اعجاب انگیز بود . هشت قهرمانی لیگ (54-53 ، 55-54 ، 57-56 ، 58-57 ، 61-60 ، 62-61 ، 63-62 و 64-63) ، پنج جام اروپایی (1956 ، 1957 ، 1958 ، 1959 و 1960) ، که تقریبا در هر فینال هم گلزنی می کرد ، یک جام بین قاره ای (1960) ، و دو جام لاتین (1955 و 1957) گزیده ای از افتخارات این اسطوره بود . در 307 بازی ، 396 گل زد (پنج دوره آقای گل لیگ شد) . یکی از این گلها ، پشت پای معروف و تاریخی بود که به وایادولید زد و مبدل به یک اسطوره جهانی گشت .

سایه روشن زندگی دی استفانو
1926 . در روز 4 پولای ، در لابوکا (بوینوس آیرس) متولد شد. در دو باشگاه محلی بازی کرد تا این که در سال 1944 به ریورپلاته ملحق شد .
1948 . اعتصاب فوتبال آرژانتین او را ناچار کرد تا به میوناریوس بوگوتا کوچ کند . در سال 1952 برای تورنمنتی راهی مادرید شد که همان جا برنابئو را به وجد آورد .
1953 . پس از مشکلی که با بارسلونا پیدا کرد ، برنابئو او را به خدمت گرفت . 4.400.000 پزو به کاتالان ها و 1.350.000 به میوناریوس داد . اولین بازیش را روز 23 سپتامبر برابر نانسی انجام داد .
1957 . تابعیت اسپانیایی گرفت . اولین بازیش با تیم ملی اسپانیا را روز 30 ژوئن با هت تریک برابر هلند انجام داد .
1957 . اولین توپ طلای خود را برد .
1959 . فرانس فوتبال ، دومین توپ طلایش را به او عهده کرد .
1963 . سه روز در کاراکاس توسط آزادی خواهان به گروگان گرفته شد .
1964 . در فینال جام باشگاه های اروپا در وین ناکام ماند . با میگل مونیز مشکل پیدا کرد و راهی اسپانیول شد .
1967 . از فوتبال وداع کرد . رئال مادرید یک بازی وداع برابر سلتیک برایش تدارک دید .
1982 . به عنوان مربی به تیم برگشت . دو فصل هدایت تیم را به عهده داشت و در فصل 91-90 هم در مقطعی کوتاه برگشت .
1989 . فرانس فوتبال یک بار دیگر با یک توپ طلای ویژه از او تقدیر کرد .
2000 . هیئت مدیره فلورنتینو ، او را به عنوان مدیر افتخاری برگزید .
2005 . عمل قلبش را با موفقیت پشت سر گذاشت .
2006 . در برنابئو با تشویق نامش مورد تجلیل قرار گرفت و مجسمه اش در والدبباس قرار گرفت .
2008 . مقام ریاست یوفا را به پلاتینی اهدا کرد .